Gminna Biblioteka Publiczna

Porywająca opowieść o Katarzynie Medycejskiej, kontrowersyjnej postaci i jednej z najpotężniejszych kobiet XVI wieku. Miłosne intrygi, ponure knowania i krwawe spiski w III tomie sagi o wpływowym rodzie Medyceuszy.

Rok 1536. Niespodziewanie umiera Franciszek, następca francuskiego tronu. Ciało znajduje Raymond de Polignac, kapitan czwartej kompanii pikinierów, i natychmiast każe sprowadzić Guillaume’a Mauberta, osobistego medyka delfina. Wstępne oględziny nie wykluczają otrucia.

Wkrótce okazuje się, że dzień przed tragicznymi wydarzeniami Franciszek, walcząc z upałem i zmęczeniem, wypił dużą ilość zimnej wody, posłuchawszy rady hrabiego Modeny Sebastiana di Montecuccoliego. Włoch przybył na dwór francuski w orszaku francuskiej księżniczki Katarzyny Medycejskiej, żony drugiego królewskiego syna, Henryka Walezjusza. Czy to możliwe, że chodziło o spisek włoskiej frakcji mający na celu zapewnienie tronu Henrykowi i Katarzynie?

Choć wszystko wskazuje, że śmierć Franciszka została ukartowana, skomplikowana sytuacja polityczna nakazuje ostrożność w formułowaniu hipotez. Wojna z Karolem V Habsburgiem toczy się ze zmiennym szczęściem, oddziały Świętego Cesarstwa Rzymskiego zajmują Prowansję, a Franciszek I, przebywający wówczas w Lyonie, poleca niszczyć wszystko, co mogłoby się przydać wojskom nieprzyjaciela. Na rozkaz władcy płoną pola uprawne i zatruwana jest woda w studniach. Poza tym Franciszek I, przywiązany do synowej Katarzyny, nie dopuszcza myśli, że mogła się przyczynić do śmierci jego syna. Chcąc rozwiać wątpliwości, rozkazuje jej pilnie stawić się przed swoim obliczem.

Florencja, rok 1469. Wawrzyniec, wnuk wielkiego Kosmy Medyceusza, wygrywając turniej, składa hołd narzeczonej, Klarysie Orsini. Decyzja o ślubie nie jest dla Medyceusza łatwym krokiem. Jego serce należy do Lukrecji Donati. Po śmierci ojca ulega jednak i decyduje się na małżeństwo, umacniając tym samym sojusz z wpływowym rodem Rzymu. Tymczasem możni znów spiskują przeciwko Medyceuszom, dążąc do obalenia Wawrzyńca. Girolamo Riario, siostrzeniec papieża Sykstusa IV, oraz Francesco Salviati, arcybiskup Pizy, zawiązują krwawy spisek, który okaże się szczególnie zgubny w skutkach. Nad Florencją znów zbiorą się czarne chmury - nastanie czas przemocy i zemsty, z którego ocaleje niewielu. Opis pochodzi od wydawcy

Florencja, rok 1429. Imperium finansowe zmarłego Iana Medyceusza dziedziczą dwaj synowie - Kosma i Wawrzyniec. Z wysoką pozycją wśród możnych wiąże się jednak gigantyczna odpowiedzialność. Nad miastem zbierają się czarne chmury, a wpływowe rody Albizzich i Strozzich nie zamierzają oddać Medyceuszom władzy. Bracia usiłują utrzymać równowagę między politycznymi rozgrywkami, prowadzeniem interesów oraz mecenatem.

Budowa monumentalnej kopuły katedry Santa Maria del Fiore, którą nadzoruje genialny Filippo Brunelleschi, staje się tłem krwawych spisków. Wśród intrygantów jest także niezwykle piękna kobieta, która rzuca na Medyceuszy przeklęty uroki może zawładnąć sercem jednego z braci. Po czterech latach zdrajcy dopinają swego - Kosma kończy w więzieniu, gdzie grozi mu kara śmierci.